۲۲
بهمن
بسم الله الرحمن الرحیم
ما دو نوع دعوت داریم:
یک نوع دعوت این است که کسی می‌نشیند به مردم میگوید: بروید دین را یاری کنید. این صدا با فطرت مردم آشنا نیست و گوش نمی‌دهند.
یک صدا این است که کسی جلو می‌افتد، میگوید: مردم من رفتم، بیایید. این صدا با فطرت مردم آشناست؛ مردم به دنبالش راه می‌افتند.
فرق امام ره و دیگران این بود امام قائد بود، دیگران سائق بودند؛ دیگران می‌گفتند « بروید »، امام میگفت « بیایید ». آنکه جلو می‌رود، میگوید من رفتم، بیایید، دنبال او حرکت میکنند. اینکه می‌نشیند، دستور میدهد، میگوید بروید، کسی حرف او را گوش نمی‌دهد. سرّ موفقیت امام این بود که او قائد بود نه سائق، پیشرو بود. گفت من رفتم، بیایید. مردم گفتند چشم! انبیا هم می‌گویند: ما رفتیم، بیایید. مردم می‌گویند چشم!
تفسیر سوره یس - 18/10/92
یا حق
. توضیح آن را میتوانید در حدیث اول از کتاب چهل حدیث امام خمینی ره مطالعه بفرمایید. همچنین در رساله لب اللباب تالیف علامه طهرانی، "مراتب مراقبه" از علامه طباطبایی نقل شده است که توجه به مراتب آن ضروری است. ولی اجمالا اینکه انسان در تمام شبانه روز بصورت خیلی دقیق مواظب خود باشد تا عملی خلاف از او سر نزند، و در آخر شب بنشیند و درباره این مراقبه اش، حساب و محاسبه کند که چقدر موفق و چقدر ناموفق بوده است. و البته بفرموده علامه حسن زاده آملی، مراقبه کشیک نفس کشیدن است و کشکی نیست؛ یعنی دقت زیاد و سختی دارد. نقل میکنند که در اواخر عمر علامه طباطبایی که در بستر بیماری بودند، وقتی از ایشان دستور العملی خواستند ایشان چند مرتبه تکرار فرمودند: مراقبه، محاسبه، مراقبه، محاسبه... . همچنین علامه طباطبایی میفرمودند که تخم سعادت، مراقبه است. شاید برای بعضی افراد سوالاتی درباره شیوه مراقبه مطرح باشد و اینکه آیا در ذهن آن را انجام دهند یا آنرا بنویسند، و در صورت نوشتن، به چه شکل آنرا بنویسند. به همین منظور یکی از روشهای خوب در این زمینه، تهیه "جدول مراقبه" است. برای مطالعه توضیح این جدول به همراه دانلود آن، 
