هو
« شاید التزام به عددهای زیاد مانند خواندن هزار مرتبه سوره قدر در روز، برای ما کار را بسیار مشکل خواهد کرد؛ چون برای ما حداقل خیلی زمان خواهد برد. ولی برای بعضی خدا عنایتی می کند و لذا طی اللسان دارند!
یادم می آید که یک بار مشهد مشرف شده بودیم، آیة الله العظمی بهجت منزل یکی از دوستان بودند و در آنجا یک اتاقی داشتند. از آن دوستمان پرسیدم
هو
فیلمی نادر از قبر عارف کبیر، استاد العارفین، مرحوم ملا حسینقلی همدانی در حرم مطهر سیدالشهدا علیه السلام...
روز اربعین امسال
تهیه توسط وبلاگ و کانال عارفانه
هو
یکی از اساتید عرفان:
در پیاده روی اربعین یکی از سالها، بخاطر خستگی زیاد، برای استراحت در جایی دراز کشیدم؛
در آن حال انصرافی حاصل شد و مکاشفه ای رخ داد:
در آن حال، عظمت وجودی حضرت سیدالشهدا علیه السلام برایم کشف شد (و با اینکه نه آبی بود و نه طوفانی و نه...) حضرت سیدالشهدا - بلا تشبیه - همانند سونامی، تمامی زایرین خودش را در بر میگرفت و همینطور جلو می آمد که همه زایرین، زیر سایه وجودی حضرت قرار می گرفتند...
یا حق
هو
معاونت تهذیب حوزه های علمیه، لیست کتاب های اخلاقی و عرفانی که توسط علما و بزرگان دینی تالیف شده اند را منتشر کرد. لیست کتاب هایی که این معاونت به طلاب و روحانیون و نیز عموم مردم جهت بهره مندی اخلاقی منتشر کرده، به شرح ذیل است.
کتاب های اخلاقی
معراج السعاده، ملا احمد نراقی
خودشناسی برای خودسازی، آیت الله مصباح یزدی
اخلاق در قرآن (سه جلد) آیت الله مصباح یزدی
تهذیب نفس، آیت الله ابراهیم امینی
کتاب های استاد محمد شجاعی
کتاب های شهید آیت الله دستغیب شیرازی
حضرت آیت الله بهجت رحمة الله علیه:
« زمانی که ما وارد نجف شدیم، بیشتر روحانیت نجف اشرف، حتی طلبه های جوان سیوطی* خوان، دارای مکاشفه* بودند و مساله مکاشفه، امر عادی بین روحانیون بود...!
وقتی به دیدار یکدیگر میرفتیم، هر کدام از طلاب، مکاشفات خود را برای دیگری تعریف می کردند، همینطور که مردم رویا و خواب خود را برای یکدیگر تعریف میکنند...!
و این امر آنقدر طبیعی و عادی بود که
بیانات رهبر انقلاب در دیدار ائمه جماعات:
« ﺟﻮﺍﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺬﺏ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﮑﻨﯿﻢ. ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺟﻮﺍﻥ، ﻣﺴﺠﺪ ﺭﺍ ﺧﺎﻧﻪﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍُﻧﺲ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺭﻓﺖﻭﺁﻣﺪ ﭘﯿﺪﺍ ﺑﮑﻨﺪ، ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺮﮐﺎﺕ ﺩﺍﺭﺩ. ﭘﯿﺸﺮﺍﻥ ﺣﺮﮐﺘﻬﺎﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺟﻮﺍﻧﻬﺎ هستند.
ﺟﺎﺫﺑﻪﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﺮﺧﻼﻑ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻌﻀﯽ ﺗﺼﻮّﺭ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ، ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﻣﯿﺰ ﭘﯿﻨﮓﭘﻨﮓ ﻧﯿﺴﺖ. ﺑﻌﻀﯽ ﺧﯿﺎﻝ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺟﻮﺍﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺟﺬﺏ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ، ﻭﺳﺎﯾﻞ ﺳﺮﮔﺮﻣﯽ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺑﮑﻨﯿﻢ؛ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﯾﮏ ﮐﻠﯿﺴﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ [ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯿﺪﺍﺩ] ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻦ ﮐﻨﺎﺭ ﮐﻠﯿﺴﺎ، مثل یک کاباره، برﻧﺎﻣﻪﯼ ﺭﻗﺺ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ ﻭ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻭ ﺷﺎﻡ سبک ﻭ ﺍُﻧﺲ داشت. و کشیش کلیسا میﮔﻔﺖ: ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯿﻢ ﺟﻮﺍﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺟﺬﺏ ﮐﻨﯿﻢ!
ﺍﮔﺮ ﺑﻨﺎ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺭﻗﺺ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ ﻭ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻭ ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺟﻮﺍﻥ ﺟﺬﺏ ﺑﺸﻮﺩ، ﺧﺐ ﺑﺮﻭﻧﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺎﺑﺎﺭﻩ، ﭼﺮﺍ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﺍﯾﻨﺠﺎ؟
ﺭﺍﻩ ﺟﺬﺏ ﺟﻮﺍﻧﻬﺎ ﺗﺼﺮّﻑ ﺩﻝ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺳﺖ. ﺩﻝ ﺟﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﻗﯿﺎﻣﺘﯽ ﺍﺳﺖ، ﺍﻭﺿﺎﻋﯽ ﺍﺳﺖ. ﮔﺮﺍﯾﺶ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻮﯾّﺖ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﺍﺯﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﻟﻬﯽ ﺍﺳﺖ. ﯾﮏ ﺣﺮﻑ ﻣﻌﻨﻮﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﺰﻧﻨﺪ، ﻣﻨﻘﻠﺐ ﻣﯿﺸﻮﺩ، ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺭﻭ ﻣﯿﺸﻮﺩ، ﺩﻝ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻓﻄﺮﺕ ﺍﻟﻬﯽ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺳﺖ.
ﺩﻝ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﻧﺼﺎﯾﺢ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﺐ "ﻣﻌﻨﻮﯼ ﻭ ﺳﻠﻮﮐﯽ ﻭ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ" ﺯﻭﺩ ﺍُﻧﺲ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯿﮑﻨﺪ،
« و الذین جاهدوا فینا لنهدینّهم سُبلنا و انّ الله مع المحسنین؛ [کسانی که درراه ما کوشش و مجاهدت کنند، آنها را به راه های مان هدایت میکنیم و خداوند همراه نیکوکاران است]،
مگر معیت (و همراهی) خدا شوخى است؟!
یک وقت است که آدم گردن کلفت زورمندى به یک نفر مى‌گوید: «در این محل که هستى، نترس. چون من با توام.» دل آن فرد، قرص مى‌شود.
ولى یک وقت، خدایى که
« سبحانَ الله!
که بزرگان علم و عمل فرمودند:
کسانی که یکی دو قدم پیش آمدند و دست برداشتند و برگشتند، یک جوری شدند،
مثلاً قساوتی برایشان پیش می آید.
بسم الله الرحمن الرحیم
بعضی که توانایی خواندن زیارت عاشورا با صد لعن و صد سلام را ندارند، میتوانند از این راه مختصر، که آیت الله مبشر کاشانی در کتاب "این شرح بی نهایت" ذکر کرده اند، ختم زیارت عاشورا را انجام دهند:
زیارت عاشورا را از اول شروع کنید،
وقتی به لعن رسید، فقط عبارت "اللهم العنهم جمیعا" را صد مرتبه بگوید، چنانچه مرحوم شیروانی در کتاب "الصدف المشحون" روایت نموده است، [یعنی یک مرتبه لعن را بصورت کامل بخواند، و 99 مرتبه عبارت "اللهم العنهم جمیعا" را تکرار کند].
بسم الله الرحمن الرحیم
یا أول و یا آخر
بسم الله الرحمن الرحیم
مشروح این قضیه را از زبان علامه محمد حسین طهرانی مرور میکنیم:
آقا میرزا مهدی اصفهانی از شاگردان مرحوم آقا میرزا محمد حسین نائینی است ، در فقه و اصول ؛ و کمی نزد آقا سید احمد طهرانی کربلائی به سیر و سلوک مشغول بوده و نیز نزد مرحوم آقا سید جمال الدین گلپایگانی تردد داشته است ؛ ولی در صحت این راه دچار شک و تردید سختی می شود ؛ و در روزی در وادی السلام مکاشفه ای که نتیجه اینگونه شک و تردید است برای او حاصل می شود ؛ و آن را دلیل بر بطلان معرفت می گیرد...
