هو
در روایات هست که هر چه به ظهر عاشورا (و لحظه شهادت) نزدیک میشد، حضرت سید الشهدا صورتش شکفته تر (و بشاش تر) مى شد.
براى چى؟
براى اینکه مى دید که دارد مى رود پیش خدا؛
او نظر به «او» داشت...
نه نظر به اینها (همسر و اولاد) داشت؛
نظر به اینها -هر کدام که مربوط به خدا باشد- به عنوان مربوط به خدا (نظر داشت)،
و الّا نه اینکه (بصورت استقلالی) به این نظر داشت که پسر دارد، اولاد دارد؛ این حرفها نبود در کار...
بیانات حضرت امام خمینی در یک فروردین 1364
بسم الله الرحمن الرحیم
24 آبان ماه 1360، حضرت علامه طباطبایی دار فانی را دواع گفت. به مناسبت سالگرد رحلت این عارف و حکیم بزرگ، صلوات و فاتحه ای اهداء کنید.
هنر آن نیست که شاگرد در وصف استاد چیزی بگوید؛ هنر آنست که استاد - آنهم استادی به عظمت عارف کبیر مرحوم سید علی قاضی طباطبایی - درباره شاگرد چیزی بفرماید. این بزرگ مرد در وصف شاگردش علامه طباطبایی فرموده‌اند:
« از دروازه نجف، مغزی معتدل‌تر از سید محمد حسین طباطبایی خارج و صادر نشده است. » (+)
اینک متن تعجب و قسم حضرت علامه طباطبایی در موضوع عشق و محبت به خداوند عز و جل:
متن عربی:
و ان تعجب فعجب قول من یقول: "ان المحبة لا تتعلق به سبحانه حقیقة، و ما ورد من ذلک فی خلال الشریعة مجاز یراد به امتثال الامر و الانتهاء من النهی"، و هذا دفع للضرورة، و مکابرة مع البداهة.
و لعمری کم من الفرق بین من یقول: ان المحبة لا تتعلق به سبحانه حقیقة، و من یقول: ان المحبة لا تتعلق الا بالله سبحانه
ترجمه و تصویری بسیار زیبا از حضرت علامه طباطبایی، در ادامه مطلب...
بعد از ظهر یکی از جمعه‌های زمستان سال 53 یا 54 بود. سر کوچه آمدم دیدم علامه طباطبایی عصا زنان از منزل خارج شدند. بیرون هوا بسیار سرد بود چون قم کویری است در زمستان هوا بسیار سرد می‌شود و سرمایش سوز عجیبی دارد. از آنجایی که در مواجهه با بزرگان فرصت را باید غنیمت بشماریم، من یک سؤال از علامه کردم و همراه ایشان راه افتادم. بعد پرسیدم: آقا کجا تشریف می‌روید؟ علامه که از پل حجتیه در حال عبور بود، گفت: به قبرستان حاج شیخ عبدالکریم برای فاتحه‌خوانی مزار همسرم می‌روم، (علامه مقیّد بودند که هر هفته عصر جمعه سر مزار خانمشان بروند) گفتم اجازه بدهید من هم با شما بیایم. به مزار که رسیدیم ایشان فاتحه‌ای خواند و بعد شروع به قرائت قرآن کردند، من هم شروع به قرائت قرآن کردم. قرائت که تمام شد، موقع برگشت به علامه گفتم: حاج آقا در این سرما برای سلامتی شما مصلحت نیست از خانه بیرون بیایید، هر زمان هوا خوب بود برای فاتحه‌خوانی بروید. علامه با همان لهجه زیبای ترکی خود فرمودند: انس است دیگر، انس است...
آیت الله محقق داماد در گفتگو با خبرگزاری فارس
یا حق
بسم الله الرحمن الرحیم
یا من لا هو الا هو
سلام بر رفقای بزرگوار
شعری که در زیر مشاهده میکنید، شعری است بسیار زیبا از ناصرالدین شاه قاجار که در وصف عرفان و عشق بازی سید الشهدا علیه السلام با حضرت حق، سروده شده است. بیان صحنه های عشق بازی حضرت، بسیار دل انگیز است، چرا که فطرت هر انسانی بر این عشق بازی سرشته شده است:
خاک من آن روز که می بیختند ذره ای از عشق در آن ریختند
منقول است که ناصر الدین شاه، با تمام خوبی ها و بدی هایی که داشت، محبّ امام حسین علیه السلام بود، و در محرم کلاه خود را کج گذاشته و سبیل خود را به سمت پایین میداد...
بسم الله الرحمن الرحیم
یا من لا هو الا هو
علامه طباطبایی میفرماید: سید الشهداء حضرت حسین علیه السلام به سالکان طریق الی الله عنایت ویژه دارند....
ماه عرفان و عشق آمد. هر کجای حوادث محرم و عاشورا که دقیق میشویم جز عشق وعرفان چیزی نمی یابیم...
کبوتر اندیشه، عاجز است از اینکه بتواند به جلوه های عرفانی سید الشهدا علیه السلام در کربلا، اوج بگیرد و پرواز کند. لکن به صورت خیلی مجمل و در حد شنیده ها، میتوان به چند محور عرفانی که در کربلا تجلی کرد، اشاره نمود...
آه...
زبان، خامه ندارد سر بیان فراق ٭٭٭ و گرنه شرح دهم با تو داستان فراق...
دریغ مدت عمرم که بر امید وصال ٭٭٭ به سر رسید و نیامد به سر زمان فراق...
سری که بر سر گردون به فخر می سودم ٭٭٭ به راستان که نهادم بر آستان فراق...
چگونه باز کنم بال در هوای وصال ٭٭٭ که ریخت مرغ دلم پر، در آشیان فراق...
کنون چه چاره که در بحر غم به گردابی ٭٭٭ فتاد زورق صبرم ز بادبان فراق...
بسی نماند که کشتی عمر غرقه شود ٭٭٭ ز موج شوق تو در بحر بی کران فراق...
اگر به دست من افتد فراق را بکشم ٭٭٭ که روز هجر سیه باد و خان و مان فراق...
چگونه دعوی وصلت کنم به جان که شده ست ٭٭٭ تنم وکیل قضا و دلم ضمان فراق...
ز سوز عشق دلم شد کباب دور از یار ٭٭٭ مدام خون جگر می خورم ز خوان فراق...
فلک چو دید سرم را اسیر چنبر عشق ٭٭٭ ببست گردن صبرم به ریسمان فراق...
به پای شوق گر این ره به سر شدی حافظ ٭٭٭ به دست هجر ندادی کسی عنان فراق...
هو
بسم الله الرحمن الرحیم
نکته: اشعار باباطاهر با لهجه خاص به خود سروده شده است، لذا بنده هم به همان صورت، آنها را آورده ام. منتها در آخر هر شعر، معنای آن الفاظی که از پیچیدگی برخوردارست را آورده ام...
بسم الله الرحمن الرحیم
گوشه هایی از بیانات زیبای ایشان:
شبهه ای که در ذهنیت بعضی افراد هست، این است که خیال میکنند حجاب برای زن محدودیت و حصاری است... راه حل این شبهه و تبیین حجاب در بینش قرآن کریم این است که زن باید کاملا درک کند که حجاب او تنها مربوط به خود او نیست تا بگوید من از حق خودم صرفنظر کردم... حجاب زن، حقی الهی است...
جامعهای که قرآن در آن حاکم است، جامعه عاطفه است و سرش این است که نیمی از جامعه را معلمان عاطفه به عهده دارند و آن مادرها هستند. چه بخواهیم، چه نخواهیم، چه بدانیم و چه ندانیم اصول خانواده درس رافت و رقت میدهد و رافت و رقت در همه مسائل کارساز است...
قرآن کریم وقتی درباره حجاب سخن میگوید، میفرماید: حجاب عبارتست از احترام گزاردن و حرمت قائل شدن برای زن که نامحرمان او را از دید حیوانی ننگرند...
اگر کسی از تشخیص اصول ارزشی عاجز باشد، ممکن است ـ معاذالله ـ حجاب را یک بند بداند...
در پایان گرچه هنوز شبهاتی در مساله برابری زن و مرد قابل طرح است لیکن با توجه به اصول کلی یاد شده و آشنایی با خطوط اصیل نظام ارزشی در اسلام و تبیین محور سعادت و شقاوت، پاسخ آنها روشن خواهد بود...
برای خواندن متن کامل خبر به ادامه مطلب رجوع کنید:
بسم الله الرحمن الرحیم
دلداده ی عشقم و نرفتم بیراه / راهی به جز این نیست خدایست گواه
در هر چه نظر کنم نبینم جز عشق / لا حول و لا قوّة الا بالله
دیوان اشعار، ص 221.
یا حق
بسم الله الرحمن الرحیم
پرتوی نور جاودانه ی عشقم / موج دریای بیکرانه ی عشقم
همه عالم پر از ترانه ی عشق است / حمد لله که از ترانه ی عشقم
علامه حسن زاده، دیوان اشعار، ص 435
یا حق
از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه / إنی رأیت دهراً من هجرک القیامه
دارم من از فراقش در دیده صد علامت / لیست دموع عینی هذا لنا العلامه
هر چند کآزمودم از وی نبود سودم / من جرّب المجرّب حلّت به الندامه
پرسیدم از طبیبی احوال دوست گفتا / فی بعدها عذابٌ ؛ فی قربها السلامه
گفتم ملامت آید گر گرد دوست گردم / والله ما رأینا حبّاً بلا ملامه
حافظ چو طالب آمد جامی به جان شیرین / حتی یذوق منه کأساً من الکرامه
یا حق
بسم الله الرحمن الرحیم
نظامی گنجوی در پایان داستان «لیلی و مجنون» می گوید: لیلی در اواخر عمر بیمار شد و طراوتش از بین رفت. او به مادرش وصیت کرد: پیام مرا به مجنون برسان و به او بگو اگر خواستی محبوبی برگزینی، دوستی مانند من مگیر که با یک تب، همه طراوت خود را از دست بدهد و با یک بیماری، همه نشاط او فرو بنشیند؛ دوستی بگیر که زوال پذیر نباشد. بنابراین، معرفت، محبت حقیقی می آورد و غفلت، محبت کاذب.
---------------------------------
آیت الله جوادی آملی، تفسیر موضوعی قرآن، ج 11، ص 325-329.
یا حق
هر چه گویم عشق را شرح و بیان / چون به عشق آیم خجل باشم ز آن
گرچه تفسیر زبان روشنگر است / لیک عشق بی زبان روشن تر است
چون قلم اندر نوشتن می شتافت / چون به عشق آمد، قلم بر خود شکافت
عقل در شرحش چو خر در گل بخفت / شرح عشق و عاشقی هم عشق گفت
آفتاب آمد دلیل آفتاب / گر دلیلت باید از وی رو متاب
------------------------
مثنوی معنوی، دفتر 1، ابیات 112-116.
یا حق
بسم الله الرحمن الرحیم
در کتاب "سیر حکمت در اروپا" موضوع عشق افلاطونی را یادآوری میکند و از زبان افلاطون می گوید:
«روح پیش از آمدن به دنیا، زیبایی مطلق را دیده و چون در این دنیا زیبایی ظاهر را می بیند به یاد زیبایی مطلق می افتد و غم هجران به او دست می دهد. عشق جسمانی مانند حسن صوری، مجازی است؛ اما عشق حقیقی چیز دیگر است و مایه ادراک اشراقی و دریافت زندگی جاوید می گردد.
-----------------------------
کلیات علوم اسلامی، ج1، شهید مرتضی مطهری، ص 170
بسم الله الرحمن الرحیم
الأخلاء یومئذ بعضهم لبعض عدو الا المتقین (زخرف/۶۷)
در آن روز (روز قیامت)، دوستان و یاران -به جز تقوا پیشگان- همه دشمن یکدیگرند!
یا حق
قال امیر المؤمنین علیه السلام: 
حب الله نار لا یمر علی شیء الا احترق؛ و نور الله لا یطلع علی شیء الا أضاء.
عشق خدا آتشی است که به هر چیز برسد، آن را بسوزاند و نور خدا به هر چه نزدیک شود، فروزانش کند.
----------------------------
مصباح الشریعه، 521
یا حق
