❖ یاد مرگ در انسان دو گونه است:
اول، انسان به گونه‌ای مرگ را یاد می‌کند که از دنیا بریده می‌شود و به معنویات و غیب الهی متوجه میگردد؛ این خوب است.
دوم، با یاد مرگ از دنیا دل‌زده می‌شود؛ در حالی‌که هیچ توجه معنوی برایش پیش نمی‌آید. در نتیجه، افسرده می‌شود. اگر این‌چنین است، باید یاد مرگ را قطع کرد.
✍️ استاد مویدی
❖ من یاغی نیستم...
روزی مرحوم آخوند کاشی مشغول وضو گرفتن بودند که شخصی با عجله آمد؛ وضو گرفت و به داخل اتاق رفت و به نماز ایستاد.
با توجه به این که مرحوم کاشی خیلی بادقت وضو می گرفت و همه آداب و ادعیه‌ی وضو را بجا می آورد؛ قبل از اینکه وضوی آخوند تمام شود، آن شخص نماز ظهر و عصر خود را هم خوانده بود!
به هنگام خروج، با مرحوم کاشی رو به رو شد. از او پرسید: چه می‌کردی؟
گفت: هیچ!
فرمود: تو هیچ کار نمی کردی؟!
گفت: نه! (می دانست که اگر بگوید نماز می خواندم، کار بیخ پیدا می کند!)
آقا فرمود: مگر تو نماز نمی خواندی؟!
گفت: نه!
آخوند گفت: من خودم دیدم داشتی نماز می خواندی!
گفت: نه آقا اشتباه دیدید!
سؤال کردند: پس چه کار می کردی؟
🔹گفت: فقط آمده بودم به خدا بگویم من یاغی نیستم، همین...
این جمله در مرحوم آخوند خیلی تأثیر گذاشت؛ تا مدت‌ها هر وقت از احوال آخوند می پرسیدند، ایشان با حال خاصی می‌فرمود: من یاغی نیستم...
✍️ حدیث دل سپردن، ص ۱۶۸
❖ مگر زیباتر و عاشقانه تر از این عبارتِ مناجات شعبانیه، می‌توان با محبوب صحبت کرد:
«و ان أدخَلتَنی النّار،
أعلمتُ اهلَها أنّی اُحبُّک...» 😭
ترجمه این عبارت رو در یک تک بیتی سروده‌ام:
«گر نمایی داخل دوزخ مرا؛
نعره آرم دوست می‌دارم تو را...»
لا هو الا هو...
بر مستی من، حدّ سزاوار زدند؛
با شک و یقین، تهمت بسیار زدند؛
حلّاج شدم، ولی به کفرم سوگند؛
دلتنگ تو بودم که مرا دار زدند...
شهید مطهری و تحلیل دیانت خوارجی
خوارج مردمی تنگ نظر و کوته دید بودند. در افقی بسیار پست فکر می کردند. اسلام و مسلمانی را در چهاردیواری اندیشه های محدود خود محصور کرده بودند. مانند همه ی کوته نظران دیگر مدعی بودند که همه بد می فهمند و یا اصلاً نمی فهمند و همگان راه خطا می روند و همه جهنمی هستند. این گونه کوته نظران اول کاری که می کنند این است که تنگ نظری خود را به صورت یک عقیده ی دینی درمی آورند، رحمت خدا را محدود می کنند، خداوند را همواره بر کرسی غضب می نشانند و منتظر اینکه از بنده اش لغزشی پیدا شود و به عذاب ابد کشیده شود. یکی از اصول عقاید خوارج این بود که مرتکب گناه کبیره (مثلاً دروغ یا غیبت یا شرب خمر) کافر است و از اسلام بیرون است و مستحق خلود در آتش است. علیهذا جز عده ی بسیار معدودی از بشر، همه مخلّد در آتش جهنم اند.
از کجا معلوم خدا هست؟
یه وقت هست باید از نظر فکری و استدلالی مطالعه کنیم تا دلایل اثبات خدا رو بخونیم.
ولی قرآن ما رو از راه دل پیش میبره و میگه أ فی الله شک، اصلا مگه در وجود خدا شکی هست.
از بس واضح و اشکاره توش شک میکنیم
مثل اینکه کسی که توی روز هست بگه از کجا معلوم الان نور خورشید هست، یا مثل ماهی توی آب بگه از کجا معلوم دریا وجود داره.
برای اینکه دل ادم این مطلب واضحو حس کنه میگن اونوقتهایی که انسان کاملا مضطر میشه مثلا وقتی کشتی توی دریا غرق میشه یا میفهمه بیماریش لاعلاجه، اونوقته که دلش وجود خدا رو کامل حس میکنه و میفهمه یه قدرت و نیروی مافوقی هست که همه جا رو پر کرده.
❖ تنباکوی قلیانِ درویش را هم «مولا می‌رساند»؛ و تو چه می‌دانی شاید قلیان کشیدن درویش نزد خدا ارزش بیشتری از بعضی عبادات ناخالص ما داشته باشد.
❖ در کتاب الکلام یجرّ الکلام ص ۱۰۸، از شیخ اسماعیل واعظ تبریزی از یکی از افراد مورد اطمینان نقل نموده: من از تبریز عازم ده بودم، قدری اسپرزه لازم داشتم که به آنجا ببرم. از عطار اسپرزه خواستم، دیدم او تنباکو کشیده به پیش من گذاشت. من گفتم اسپرزه خواستم نه تنباکو، عطار متوجه شد که اشتباه کرده، خواست تنباکو را بردارد، گفتم حالا که کشیده ای برندار، آنرا هم می‌بریم. بعد اسپرزه را هم کشید، هردو را برداشته به راه افتادم. از قضا در راه فکری مرا مشغول کرد که از جاده اصلی منحرف شده به جاده دورتر افتادم، وقتی متوجه شدم که جاده را عوضی آمده ام ولکن طوری تند می‌آمدم مثل اینکه راننده ای عقب سر من هست.
❖ تا اینکه برنامه تقدیر مرا نزد درویشی رسانید که آب قلیان را ریخته، آتش آن را آماده کرده، منتظر تنباکو است. تنباکو را دادم، درویش قلیان را چاق نمود. خواستم بقیه تنباکو را به او بدهم قبول نکرد و گفت: «مولا می‌رساند». آن وقت متوجه شدم که سرّ قضا در اشتباه عطار در کشیدن تنباکو و اشتباه من در عوضی آمدن راه این بود که قلیان درویش چاق شود.
❖ باید در ملاک‌های خودمان درباره قُرب و بُعد نسبت به خداوند بازنگری جدی کنیم. آیا هرکس شیعه بود، حتما اهل بهشت است و هرکس شیعه نبود، حتما جاودانه در جهنم است؟! کاش با افکار بسته و منجمد خود، بجای خدا تصمیم‌گیری نکنیم.
❖ استاد رضایی از علامه طهرانی نقل می‌کنند: «زن و شوهری که شیعه اند ولی در خانه با هم دائم دعوا و قهر دارند، به مراتب دورترند از خدا نسبت به زن و شوهر یهودی یا نصرانی که در خانه با هم در کمال صمیمیت و صفا زندگی می‌کنند».
❖ همچنین علامه طهرانی می‌فرمایند: «آن پرستار مسیحی که بخاطر خدا خدمت به بیمار را به نحو احسن با روی خوش انجام میدهد، حقّاً و واقعاً شیعه امیرالمومنین علیه السلام است».
استاد صبرآمیز نقل می‌کردند که علامه طباطبایی به این مضمون فرموده اند که: امید من به عنوان ذخیره آخرت، تالیف کتاب «رسالة الولایه» است.
❖ در رویا دیدم که حضرت آقای جوادی آملی سیگار می‌کشند و به عده ای هم یاد می‌دادند که اینجوری بکشید؛ حضرت استاد حسن زادهٔ آملی را در همان رویا دیدم که سه تا سیگار در لب داشتند و سه تا را با هم می‌کشیدند!
❖ تعبیرم از این سه سیگار، فنای افعالی و صفاتی و ذاتی بود. و این بر میگردد به تبیین مسائل عرفانی و افراد را سیر دادن و تعلیم بحث فنا.
علامه حسن زاده می‌فرمودند: موقعی که کتاب منظومه (تالیف ملاهادی سبزواری) را تدریس می‌کردم، از نظر ادبیاتی و فن شاعری سر به سرِ حاجی سبزواری می‌گذاشتم و اشکال می‌گرفتم که این قافیه اگر اینطور بود، بهتر بود و این شعر اگر اینطور بیان میشد، بهتر بود و سرِ درس در حضور شاگردان معرکه می‌گرفتم که ایشون اگر این جوری میگفت بهتر بود، یا به تعبیری کی گفته شما شعر بگی و اگر میخوای شعر بگی اینطوری بگو. تا اینکه یک شب در عالم رویا آمد به سراغم و گوش من را گرفت و کشید و کشید به نحوی که از شدت درد از خواب بیدار شدم و در هنگام بیداری هم گوشم درد می‌کرد!
استاد رمضانی، فایل تمهید القواعد،
جلسهٔ سوم، دقیقه ۱۹
زمخشری از علمای اهل سنت می‌گوید:
فازَ کلْبٌ بِحُبِّ أَصْحابِ کهْفٍ
کیفَ أَشْقیٰ بِحُبِّ آلِ النبِیّ
سگی با محبت اصحاب کهف رستگار شد؛ چگونه من با محبت اهل بیتِ پیامبر رستگار نشوم... (الکنی و الالقاب، ج۲، ص۲۹۹)
در ایامی که در نجف اشرف، نزد استاد خود مرحوم قاضی رضوان الله علیه کسب فیض می‌نمودیم، روزی پس از نماز صبح نشسته بودم، در حالت توجه و خلسه(مکاشفه)، به خدمت حضرت علی بن جعفر رضوان الله علیه رسیدم، آن حضرت به من نزدیک شد به اندازه ای که نَفَس آن حضرت گویا به صورتم می خورد و صدای نفس او را می‌شنیدم. در آن حال فرمود: «مسأله وحدت و توحید در وجود (وحدت وجود) از اصولِ مسلّمه و اوّلیه‌ی ما اهل بیت است».
علامه طباطبایی
مهرتابان، صفحه ۴۳۲ و ۲۲۱
کاری که شخص را جنبش دهد و موجب ارتقاء درجه گردد، خود به خود موجب آمرزش گناهان سابق او که حالات دنیه نفس او در وهله سابقه بوده اند خواهد بود. روی این معنی توحید مکفّر ذنوب است، و در عالم توحید اصلا گناه معنا ندارد. شخصی که به مرحله توحید رسید، مانند بچه ای که از مادر متولد شده است پاکیزه خواهد بود... فلذا عبور از مرحله شرک به توحید عالیترین توبه و نافع ترین قسم از اقسام آمرزش گناه است.
علامه طهرانی
انوارالملکوت، ج۱، ص ۱۶۰
در خبر است که نامه اعمال به دست بنده‌ای دهند. آن معصیت‌ها بیند، شرمش آید که برخوانَد.
از حق جل‌جلاله خطاب آید که آن روز که می‌کردی و شرم نداشتی فضیحت نکردم و بپوشیدم، امروز که شرم می‌داری فضیحت می‌کنم؟!
کشف الاسرار و عدة الابرار
رشیدالدین ابوالفضل میبدی
حساب تقوا تنها به دست خداست، هیچ کسى نمى‌تواند با ملاک تقوا بر دیگران بزرگى بفروشد، به همین جهت پس هیچ فخرى براى احدى بر احدى نیست، براى اینکه اگر کسى بخواهد به امور مادى و دنیوى بر دیگران فخر کند که امور دنیوى فخر ندارد، و قدر و منزلت تنها از آن دین است، و اگر بخواهد با امور اخروى فخر بفروشد که آنهم به دست خداى سبحان است،
و به قول آن شاعر:
کس نمى‌داند در این بحر عمیق
سنگ‌ریزه قرب دارد یا عقیق
علامه طباطبایی
ترجمه المیزان، ج ۳، صفحه ۲۳۱
استاد یزدان‌پناه: آدم دارد روزی می‌خورد، ولی (می‌تواند) برای خود توحید جمع کند. به این صورت که روزی‌دهنده را فقط خدا بداند؛ «ان الله هو الرزاق ذو القوة المتین». در این کریمه روزی دادن در خدا منحصر شده است. به تعبیر دیگر، انسان بر سر هر سفره‌ای می‌نشیند، بداند که خدا رزّاق است. به این شکل، هر لقمه‌ای که می‌خورد، توحید شده است و هر اعطایی که به او می‌شود، توحید شده است.
ایشان(آیت الله خامنه ای) یک وقتی درباره عظمت امامزاده ها می فرمودند در این اواخر، گاهی سفر هایی تشریف می برند بدون سر و صدا به امامزاده ها، مثلا به همین مشهد اردهال رفته بوند. می گفتند طرف اراک رفته بودیم همین که بر می گشتیم گنبد امامزاده ای نظر مرا جلب کرد، به راننده گفتم برویم زیارتی کنیم. همین که وارد شدیم دیدم یک خانمی شیون می زند و متوسل است. آقای محمدی گلپایگانی همراهم بود. گفتم برو ببین حاجت او چیست؟ آقای محمدی رفت و گفت که حاجتتان چیست؟ گفت متوسل هستم که دست مرا به خامنه ای برساند. گفتم خامنه ای اینجاست مرا فرستاده ببینم تو چه کار داری. ایشان می فرمودند در این جاده داشتم رد می شدم ولی این حاجت خانم باعث شده بود که این امامزاده تصرف در قلب من کند و من را بکشاند به اینجا.
درس خارج فقه استاد شب زنده دار
۱۶ دی ۱۳۹۸
راه رسیدن به «شهود»، مراقبت بر یاد خدا و از دست ندادنِ اختیاریِ توجهاتی است که برای انسان حاصل می شود. غفلت غیر اختیاری، اهمیتی [و مشکلی] ندارد. واضحات را از دست ندادن موجب وصول به شهودِ تامّ است.
آیت الله بهجت، زمزم عرفان، ص۳۱۳
سه توصیه‌ی سردار سلیمانی به جوانان
مهدی جان!
۱- تمام کسانیکه به کمالی رسیدند خصوصا کمالات معنوی که خود منشأ و پایه دنیوی هم می‌تواند باشد، منشأ همه آنها سحر است. سحر را دریاب؛ نماز شب در سن شما تأثیری شگرف دارد، اگر چندبار آنرا با رغبت تجربه کردی، لذت آن موجب می‌شود به آن تمسک یابی.
۲- زیربنای تمام بدی‌ها و زشتی‌ها دروغ است. از آن بپرهیز؛ چون ضایع کننده و فاسد کننده تمام اعمال است.
۳- احترام و خضوع در مقابل بزرگتر‌ها خصوصاً پدر و مادر؛ به خودت عادت بده بدون شرم دست پدر و مادرت را ببوسی، هم آنها را شاد می‌کنی و هم اثر وضعی بر خودت دارد.
عمویت ۹۱/۸/۱۷
امام خمینی: ما برای انقلاب به پا خواستیم به خاطر اینکه «فُصوص» را قبل از «جامع‌المقدمات» بخوانیم و تدریس کنیم!
منبع: فاطمه طباطبایی، قبسات من سیرة الامام الخمینی، ج 4، ص 315
استاد شهید مطهری: هزارها نفر پیدا می‌شوند که کفایه را چهار لا بلدند، ردّ کفایه را هم بلدند، ردّ ردّ او را هم بلدند، ردّ ردّ ردّ او را هم بلدند، اما دو نفر پیدا نمی‌شوند که قرآن را به درستی بدانند! نسل کهن از بزرگترین گناه خود باید توبه کند و آن مهجور قرار دادن قرآن است.
آیت الله سید محمدصادق طهرانی (فرزند علامه طهرانی): شهید حاج قاسم سلیمانی از «مخلِصین» بود؛ کسی که جانش را در راه اسلام و قرآن کف دست بگذارد و از زمان جوانی در جنگ تحمیلی و تا الان در جبهه ها بوده و آن طور جانش در کف دستش بوده و به وصال محبوب رسیده، مسلماً از مخلِصین است. مرحوم آیت الله دستغیب، بنا به گفته مرحوم آیت الله انصاری همدانی، پس از شهادت به مقام «فناء فی الله» رسیدند.
فارغ از لزوم برخورد با مقصّرانِ سُقوط؛
اگر کسی از خبر پیروزی نظام اسلامی در انتقام از آمریکا، «ناراحت» شد، اما از خبر اشتباه نظام در اسقاط هواپیمای مسافربری، «خوشحال» شد، جِدّاً نگران ایمانش باشد!
خداوند متعال در قرآن کریم در وصف منافقین می‌فرماید: «إِن تُصِبکَ حَسَنَةٌ تَسُؤهُم ۖ وَإِن تُصِبکَ مُصیبَةٌ.. هُم فَرِحونَ»؛ هرگاه نیکی به تو رسد، آنها را ناراحت می‌کند؛ و اگر مصیبتی به تو برسد.. خوشحال می‌شوند!
🔹بحث‌های علمی و نظری در معارف، اگر با نیت خالصِ کشف حقیقت باشد، ممکن است انسان را تا مرز شهود پیش ببرد؛ در آن‌صورت کافی است انسان یک تلنگر بخورد تا به شهود منتقل شود.
(استاد مویدی)
🔹برای برداشته شدنِ وسوسه‌های شیطانی، سزاوار است از ذکر و یاد الهی، به خصوص ذکر «لا اله الا الله» استفاده نمود. (علامه طباطبایی، ثمرات حیات، ص ۷۷)
🔹اکثار تهلیل، علاج وساوس است. [اکثار «تهلیل»، یعنی زیاد گفتنِ «لا اله الاّ اللّه»]. (آیت الله بهجت، دفتر حفظ و نشر آثار)
🔻«سید بن طاووس» می‌گوید: من وارد سرداب سامرا شدم، (مشهور بوده است که صدای حضرت را سید می‌شناخت و توفیقاتی در این باره داشته است.) می‌گوید: دیدم حضرت دارند مناجات می‌کنند و حس و حال غریبی است. گفتم گوش بدهم ببینم حضرت چه دعایی می کنند؟ وچه می خواهند که من هم همان دعا را...
🔸 دیدم محضر خداوند عرض می‌کنند: «اللهم إن شیعتنا منا خلقوا من فاضل طینتنا» خدایا شیعیان ما از زیادی گِل ما آفریده شده‌اند. «وعجنوا بماء محبتنا وولایتنا» خمیره این‌ها با آب محبت و ولایت ما درست شده است «فاغفر لهم من الذنوب ما فعلوه اتکالا علینا» خدایا این‌ها یک اشتباهاتی می‌کنند ولی در دلشان، باطنشان و جانشان امیدواریشان به ماست. این امیدواری را ناامید نکن آنها را ببخش.
🔹 بله از آن طرف جز لطف و رحمت نیست. در باز است. خداوند چه‌جور در تابلوهای قرآنی بنویسد که ناامیدی ممنوع.
┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈
حاج شیخ جعفر ناصری
