🍷و یُسبّح الرعد بحمده؛
رعد و آذرخش، همراه با حمد و ستایش خداوند، تسبیح او میگوید..(رعد/13)
🍷و یُسبّح الرعد بحمده؛
رعد و آذرخش، همراه با حمد و ستایش خداوند، تسبیح او میگوید..(رعد/13)
🍷عارف کبیر علامه سید علی قاضی: تا قبل از ظهور حالات توحیدی، درس بخوانید که بعد از آن، درس خواندن مقدور نیست...
آیةالله سید محمدصادق طهرانی (در کتاب نور مجرد) می نویسند:
به یاد دارم که حضرت آقای حداد رضوان الله تعالی علیه در آن وقتی که حالات توحیدی ایشان شدّت و حدّت داشت، دوست داشتند که درسهایی که خوانده بودند ادامه دهند؛ چرا که مقداری از سیوطی را خوانده بودند و دوست داشتند ادامه اش را نزد مرحوم علامه بخوانند ولی دیگر نمی توانستند.
مرحوم قاضی رضوان الله تعالی علیه می فرمودند: وقتی آن حالات برای انسان بیاید، درس خواندن برای انسان مقدور نیست. لذا می فرمودند: تا آن حالات برای شما ظهور و بروز نکرده، درس بخوانید تا به اجتهاد برسید.
🍷و چه خوش فرمود عارف بالله حضرت علامه حسن زاده آملی:
تکلیف، به اندازه وُسع ما شده نه به اندازه طاقت ما؛ وُسع، مادونِ طاقت است...
🔹حضرت علامه حسن زاده آملی:
حرف زدن و حرف یاد گرفتن آسان است. این بنده مثل نوار، مطالبی را ضبط کند و به حضور شما تقدیم بدارد سهل است. ولکن اگر خود محتوای حرفها بر دل بنشیند که انسان علاوه بر این نحوه دانایی، دارا هم بشود و به فعلیت برسد و از نقص به کمال آید، هنر است.
مپنداری که این امر محال است. زیرا که اگر محال بوده باشد ما را به سوی خود دعوت نمی کردند.
علاوه بر این تکلیف به اندازه ی وُسع ما شده است نه به اندازه طاقت ما:
نکاتی ناب پیرامون «کیفیت و کمیت قرآن خواندن در ماه مبارک رمضان»
🔸جمع آوری بیانات مربّیِ سلوک، حضرت استاد جعفر ناصری
گاهی رفقا در مورد کیفیت خواندن قرآن می پرسیدند؛ عرض می کردم در غیر ماه مبارک رمضان انسان با تأمل و توجه به معانی و کلمه به کلمه و با دقت به معانی و تفسیر بخواند اشکالی ندارد، ولی در ماه مبارک رمضان کثرت تلاوت مطلوب است. بزرگان زیاد می خواندند و سفارش هم شده است. خود ختم قرآن مطلوب بوده و هست، لذا اگر کسی نه این که بی توجه بخواند، ولی طبق روال عادی هر 25 دقیقه، نیم ساعتی یک جزء قرآن را بخواند خوب است...
حتما ببینید/ فیلم فوق العاده حیرت انگیز و زیبا از عظمت جهان
🔸هو الأوّل و الآخر و الظاهر و الباطن...
🔹فأینما تولّوا فثمّ وجه الله...
🔸الله نور السماوات و الارض...
برای مشاهده اینجا کلیک کنید.
🍷الهی؛ چه شود، گر شب و روزم خدا بشود...
هو
مگر خداوند نیازمند به اعمال بندگان بود که تکلیف های خشک و خالی به آنها بکند، و سپس به جهنمی خشک و بهشتی خشک اندازد؟
این کار شبیه خداوند موهومی نیازمند، کینه توز، حریص، آزمند، بخیل بود؛ نه کار خدای حقیقیِ واقعی، کریم، رحمن، رحیم...
🍀 شعری از حقیر؛ خطاب به سید و مولایم حضرت ولیّ عصر عجل الله تعالی فرجه...
آغاز بلوغ، عشق بر دل افتاد:
هجرت به قم و سلوک نزد استاد...
نوکر شدم و ولیّ عصرم ارباب؛
شش سال شد از دستْ جوانی، ای داد...
گفتم که مجرّدم، گزیدم همسر؛
شش سال دگر؛ ز آه و غفلت، فریاد...
هو
جدیدترین تصویر از عارف بالله حضرت استاد علامه حسن زاده آملی (حفظه الله) بر مزار شاگرد خویش، مرحوم خواجه ابوسعید آملی(حاج رضا ولایی، رحمة الله علیه)
ساعت ۳۰ دقیقه بامداد جمعه ۱۳۹۶/۰۳/۱۹ برابر با چهاردهم رمضان المبارک (مقارن سومین سالروز رحلت مرحوم خواجه ابوسعید آملی)
آیتالله بهجت رحمهالله فرمودند: هنگامی که آقای خمینی بیمارستان بود، چند روز قبل از وفاتش، پنجشنبه بعد از نماز صبح، درحالیکه خواب نبودم [یعنی در حال بیداری و مکاشفه]، دیدم ایشان زیبا، خوشرو و با لبخند، از جلوی من گذشت. چهرهاش از عکس او زیباتر بود.
بعد از چند روز که خبر وفات ایشان منتشر شد، متوجه شدم که ایشان [در آن مکاشفه] آمده [بود] از من خداحافظی کند. خوشحال بود برای اینکه کارش تا آخر، درست بوده و از آنچه انجام داده [انقلاب و...]، پشیمان نیست؛ بلکه کارش ناجح (موفق) بوده است.
منبع: کتاب زمزم عرفان؛ تالیف آیت الله ری شهری
عارف به سرّالقَدَر را می بینی که همیشه بشّاش و آرام و استوار، چه خوش میگوید:
ما رأیت الّا جمیلا...
و
هر چه پیش آمد، خوش آمد...
و
دل به جمالِ مطلق بسته ایم، هر چه بادا باد...
و
قل کلٌّ یعمل علی شاکلته؛ هر کسی بر طینَتِ خود می تَنَد...
و
خلایق هر چه لایق...
(ر- ص)
مراسم تقدیر و تشکر از حضرت استاد رمضانی به همراه جمعی از شاگردان
روز نیمه شعبان
اردیبهشت1396
سبب فراق عاشق از معشوق...
و تازیانه عاشقانه حضرت ولی عصر(عج) خطاب به شیعیان...
🔸حتما مطالعه کنید ⬇️
علی بن مهزیار که عاشق ملاقات حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف بود، بیست سفر را به عشق ملاقات حضرت به حج رفت که شاید سختی یک سفرِ آن زمان، از صد سفر امروز ما بیشتر باشد.
در سفر آخر، به خیمه ای که حضرت در آنجا تشریف داشت، راهنمایی اش کردند و وارد شد. کف خیمه از رمل پوشیده بود و حضرت بر تشکچه ای نشسته بودند و با انگشت سبابه به رمل اشاره میکردند.
هو
بیانات حضرت آیتالله خامنهای در دیدار اعضای هیئت مؤسس و هیئتمدیرهی مجمع عالی حکمت اسلامی و دستاندرکاران برگزاری همایش ملی حکیم طهران «آقا علی مدرس زنوزی (حکیم مؤسس)» که در تاریخ ۱۳۹۷/۰۲/۰۳ برگزار شده بود، صبح امروز در محل برگزاری این همایش منتشر شد.
هو
در روایتی نورانی آمده: «بالعدلِ قامت السماوات و الارض».
عاشقانِ عارف اینگونه تاویل کنند: «بالعشقِ قامت السماوات و الارض...»: تمام هستی، به عشقْ قائم و پابرجاست...
هو
محفل نورانیِ اساتید فلسفه و عرفان در مجمع عالی حکمت اسلامی، به مناسبت روز معلم، سال 1396
برخی اساتید موجود در تصویر:
هو
الهی؛ در این جہانِ پر هیاهو، چرا من هو هو نڪنم...
الهی؛ عمری کو کو می گفتم، و حالا هو هو می گویم...
الهی؛ همه گویند خدا کو، حسن گوید جز خدا کو...
هو
و یُسَبِّحُ الرَّعدُ بِحَمدِه...
رعد و آذرخش، به همراه حمد و ستایشِ خداوند، تسبیح او می گوید... (کریمه ے 13 از سوره مبارکه رعد)
آرے؛ تمام موجودات و ذراتِ نظام بیکرانِ هستی، حیّ اند و هُشیار و تسبیح گوے حق...
تصویر حضور استاد عرفان، حضرت استاد رمضانی - از شاگردان حضرت علامه حسن زاده آملی - بر سر قبر عارف بالله مرحوم علامه طباطبایی رضوان الله علیه؛ در حرم مطهّر حضرت معصومه سلام الله علیها
هو
سال خروس
در بعضی از روایات نقل شده است که خروس، با این ذکر، خداوند را یاد می کند:
سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلَائِکَةِ وَ الرُّوح؛ اذکروا اللّه یا غافلین؛
پاک و منزه است پروردگارِ فرشتگان و روح. خدا را یاد کنید اے غافلان...
عارف بزرگ علامه حسن حسن زاده آملی چه زیبا می فرمایند:
خروس در سحر، به ذکر "سُبّوحٌ قُدّوس" در خروش است؛ کم از خروس مباش...
هو
در أوانِ نوجوانی که با مناجات هاے عاشقانه و عارفانه ے خمس عشرة - پانزده گانه - آشنا شدم، آن ترتیبِ پانزده گانه را موافقِ ذوق و فطرتِ سلیم نمی یافتم؛ چرا که ترتیب کنونی آن در کتب ادعیه - از جمله مفاتیح الجنان - بدین صورت می باشد:
مناجات التائبین؛ الشاکین؛ الخائفین؛ الراجین؛ الراغبین؛ الشاکرین؛ المطیعین لله؛ المریدین؛ المحبین؛ المتوسلین؛ المفتقرین؛ العارفین؛ الذاکرین؛ المعتصمین؛ الزاهدین.
چنانچه ملاحظه می فرمایید مناجات "زاهدین" در آخرین مرتبه ذکر شده است؛ حال آنکه مقام "محبین" و "عارفین" بسی شریف تر از مقام زاهدین است.
تا آنکه حق متعال، در همان سالهاے شور و اشتیاق، پاسخ این معمّا را در حین تورّقِ کتاب "مراحل اخلاق" - اثر حکیم ربّانی آیت الله جوادے - روزیِ این حقیر کرد.
هو
عارف بالله سید هاشم حداد، در موسم حج، با یکی از علما مواجه میشوند که به دلیل دقت در نجاست و طهارت خانه خدا، سخت مضطرب بوده اند.
در این هنگام این عارف بزرگ، جملاتی تند خطاب به آن عالِم بیان میکنند که حقیقتا الهامات رحمانی بر لسان مطهرشان جاری شده است. و بنظر حقیر، کُدها و رمزهایی که ایشان بیان میکنند راهنما و هدایت گر هر شخصی با هر نوع وسواس و حساسیتی می باشد.
بیانات نورانی ایشان با قدری تلخیص:
« شخصی به حضور بزرگی رفت. بزرگ از او پرسید که استادتان به شما چه چیز یاد داده است؟ جواب داد: اینکه به طاعات خداوندی ملتزم باشیم و گناهان را ترک نمائیم.
بزرگ در مقام جواب گفت: اینکه مجوسی گری است! او چرا شما را به این امر نکرده است که یکسره به سوی خدا بروید وتوجه تان به جنابش باشد؟! چرا به شما نگفته است که غیر خدا را دور ریخته و فراموش کنید؟
آقا جان من! چرا دین خدا را عوض می کنید؟ چرا شریعت را وارد پیچ وخم می نمائید؟ چرا مردم را از خدا بریده و به اعمالشان سوق می دهید؟ مگر دین رسول الله دین آسانی و راحتی نیست؟
هو
الهی؛ عمری کوکو می گفتم؛ و حال هوهو می گویم...
من و ماھ و شبانگاھ و ستارھ؛
به روےِ یکدِگر اندر نظارھ؛
مرا با شاهدانِ آسمانى؛
به شب ها بود بس راز نھانى...
.