بسم الله الرحمن الرحیم
همه ما بارها این شعر معروف "کجایید ای شهیدان خدایی..." که در وصف شهدای کربلاست را شنیده ایم. اما خیلی از افراد - مخصوصا کسانی که براحتی مولوی را رمی به عناد با اهل بیت میکنند - شاید برایشان سخت باشد که باور کنند این شعر از مولوی و در دیوان شمس است. با توجه به نزدیکی روز عاشورا - روز تجلی کامل عشق - این ابیات بسیار شور انگیز را زمزمه میکنیم.
کجایید ای شهیدان خدایی ٭٭٭ بلاجویان دشت کربلایی
کجایید ای سبک روحان عاشق ٭٭٭ پرنده تر ز مرغان هوایی
کجایید ای شهان آسمانی ٭٭٭ بدانسته فلک را درگشایی
کجایید ای ز جان و جا رهیده ٭٭٭ کسی مر عقل را گوید کجایی
کجایید ای در زندان شکسته ٭٭٭ بداده وام داران را رهایی
کجایید ای در مخزن گشاده ٭٭٭ کجایید ای نوای بی نوایی
در آن بحرید کاین عالم کف اوست ٭٭٭ زمانی بیش دارید آشنایی
کف دریاست صورت های عالم ٭٭٭ ز کف بگذر اگر اهل صفایی
دلم کف کرد کاین نقش سخن شد ٭٭٭ بهل نقش و به دل رو گر ز مایی
بر آ ای شمس تبریزی ز مشرق ٭٭٭ که اصل اصل اصل هر ضیائی
یا حق
