هو
در روایات هست که هر چه به ظهر عاشورا (و لحظه شهادت) نزدیک میشد، حضرت سید الشهدا صورتش شکفته تر (و بشاش تر) مى شد.
براى چى؟
براى اینکه مى دید که دارد مى رود پیش خدا؛
او نظر به «او» داشت...
نه نظر به اینها (همسر و اولاد) داشت؛
نظر به اینها -هر کدام که مربوط به خدا باشد- به عنوان مربوط به خدا (نظر داشت)،
و الّا نه اینکه (بصورت استقلالی) به این نظر داشت که پسر دارد، اولاد دارد؛ این حرفها نبود در کار...
بیانات حضرت امام خمینی در یک فروردین 1364
بسم الله الرحمن الرحیم
گاهی انسان خیال میکند که انجام عملی خاص، وظیفه اوست؛ مثلا خیال می کند که قبول فلان مسئولیت یا حتی به دنبال آن مسئولیت رفتن، وظیفه اوست. یا مثلا بعضی طلبه ها احساس میکنند که در سالهای اولیه طلبگی، به دنبال تبلیغ رفتن یا امام جماعت شدن، وظیفه آنهاست. یا مثالی دیگر اینکه بسیاری احساس میکنند وبلاگ نویسی و اظهار نظر در مسائل گوناگون دینی و اخلاقی و عرفانی، وظیفه آنهاست. بنظر میرسد در بسیاری موارد، حبّ شهرت طلبی و مقام طلبی، رهزن انسان شده و شیطان، انسان را توجیه میکند که الآن این کار وظیفه توست و انسان هم خیال میکند در انجام آن کار اخلاص دارد. ولی انسان باید در این قبیل مسائل، با خود خلوتی کند و دو سوال را از وجدان خود بپرسد تا انگیزه الهی را از انگیزه شیطانی و نفسانی باز شناسد؛
برای خواندن متن کامل، به ادامه مطلب مراجعه کنید.
