عرفان چیست؟
بسم الله الرحمن الرحیم
یا هو یا من لا هو الا هو
«عرفان» در لغت به معنای شناخت و شناسایی است و در اصطلاح روش و طریقه ی ویژه ای است که برای دست یابی و شناسایی حقایق هستی و پیوند ارتباط انسان با حقیقت، بر شهود، اشراق و وصول و اتحاد با حقیقت تکیه میکند و نیل به این مرتبت را نه از طریق استدلال و برهان و فکر؛ بلکه از راه تهذیب نفس و قطع علایق از دنیا و امور دنیوی و توجه تام به امور روحانی و معنوی –و در راس همه مبدأ و حقیقت هستی- میداند.
به بیان دیگر، تکیه گاه عرفان، «علم حضوری» است؛ از این رو از دانش شهودی، مدد می جوید و بر آن اعتماد و به آن استناد می کند. اگر گاهی پس از اثبات شهودی و احراز حضوری، مطلب از برهان عقلی یا دلیل نقلی معتبر سخن به میان می آید، فقط برای تایید و تقویت و ایجاد انس است و برای اثبات اصل مطلب نیست.(1)
عرفان خود دوگونه است:
1. عرفان عملی؛ یعنی سیر و سلوک و وصول و فنا،
2. عرفان نظری؛ یعنی ضوابط و روش های کشف شهود.(2)
----------------------
پاورقی:
1. دانشنامه امام علی علیه السلام، ج 4، صص 18-21.
2. فرهنگ اصطلاحات عرفانی، ص 577 .
یاحق
منبع: عرفان و عشق، محمد رضا کاشفی
گوشه ای از بیانات حضرت علامه حسن زاده آملی درباره استاد صمدی آملی
علامه حسن زاده آملی:عزیزم، سرورم،تاج سرم، روحانی واقعی،دلسوز،انسان بزرگوار.روحانی شریف.از مدرسین حوزه.پاک.پاکیزه.خوب.خوش.صاحبدلى فاضل بارع، دانشمند گرامی ،موید،موفق،دارای دقت نظر و حسن رویّت و تحلّیه به منقبتین علم و عمل. عهده دار تعلیم و تدریس و افاضه ی معارف به نفوس مستعده. روحانی زحمت کشیده،شایسته،خیر خواه، فاضل ،خدوم دین و متدینین. نور علی نور،روحانی اصیل ، تحصیل کرده،حرف شنیده،خون دل خورده،زبان فهم ،وقف مردم،محیی نفوس،معلم نفوس،مربی نفوس، فاضل فرزانه، شجره مثمره، قابل ،بزرگواری زحمت کشیده ،مربی ،.بذر افشان، انسان الهی، مایه مباهات،مایه افتخار. روحانی بزرگوار، جلیل القدر ....
علامه حسن زاده آملی:تا کور شود هر آنکه نتواند دید
برای مطالعه گوشه ای از بیانات حضرت علامه به آدرس زیر مراجعه کنید
http://alame-hasanzade.blogfa.com/cat-96.aspx