غصه رزق و روزی دنیا در کلام عارف بالله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی (رساله لقاءالله)
🔰غصه رزق و روزی دنیا در کلام عارف بالله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی (رساله لقاءالله)
🔹الحذر! که فکر دنیا بر قلبت مستولی نشود و غصه معیشت دنیا، تو را از مطلوب حقیقی دور نکند؛ چرا که این خیلی خسران است و مضاده با حق عبودیت هم دارد؛ چنان که غلامانِ سادات دنیوی هم اگر فکر نان خود باشند فضولی است، آقایان بدشان می آید و هکذا، علاوه بر اینکه از اخلاق اراذل و سفله و دون همتان است که انسان همتش، بطن و فرج و مال و جاه این دنیای دروغ باشد؛ حیف نیست که انسان سرمایه خود را که می تواند با آن کسب عالمی نماید که مقرّب درگاه حضرت ملک الملوک تعالی باشد، آن را صرف به این دنیای دنی فانی لاشیء بکند،
🔹لاسیما به ملاحظه اینکه در کارهای دنیویه هم، نص و تجربه - هر دو - حکم می کند که با سعی و تلاش نیست، هر کس قسمتی دارد و آنچه تقدیرش شده، اگر از آن فرار هم بکند، آن را پیدا خواهد کرد؛ و اگر راه وصول به مقاصد دنیویه، سعی انسان باشد، آن هم باید از "راه خدا" بیاید، یعنی از راه توکل بیاید که بهترین طرق تحصیل عافیت، توکل است و به جد و جهد نیست؛ پس برای انسان نخواهد ماند از فکر و غصه و سعی در امور دنیا الا خسران و خزی.
🔹بالخصوص؛ در اخبار وارد شده است: هر کس صبح کند و اکبر همش دنیا باشد، مبتلا می شود.
بالجمله؛ اگر در راه دوست از دنیا هم نگذشته ای، لامحالة در تحصیل دنیا، راه راست برو؛ "خسر الدنیا و الآخر"گی را بر خود نپسند و بگو:
به جد و جهد چو کاری نمی رود از پیش
به کردگار رها کرده به مصالح خویش
در اخبار صریحه وارد است که: هر کس توکل داشته باشد، خداوند او را به اسباب واگذار نمی کند.
