عبرت و عبور از امتحانات درسی به امتحانات الهی

بسم الله الرحمن الرحیم

ای کاش از حجاب غفلت بیرون می آمدیم و با چشمان قلب، مشاهده میکردیم که لحظه به لحظه در معرض امتحانات الهی هستیم تا از وقت و دقیقه ها و ثانیه های عمرمان به دقت استفاده می کردیم؛ همانگونه که در ساعات نزدیک به شروع امتحان درسی، بیشترین دقت و وسواس را در استفاده از دقیقه ها و حتی ثانیه هایمان داریم، چرا که خطر امتحان را نزدیک می بینیم.

اما گویا امتحانات الهی را برای خود کاملا بی خطر می دانیم و باوری به امتحانات دائمی خداوند نداریم که اینچنین وقتمان را در اباطیل صرف می کنیم؛ و هنالک خسر المبطلون... .

نکته آخر: یادمان نرود که در امتحانات الهی، پارتی بازی و تقلب ممکن نیست، که: و لله جنود السموات و الارض؛ و در صورت مردود شدن یا مقبول نشدن، امکان برگشت و جبرانی نیست.

یا حق

آسانی یا دشواری سیر و سلوک الی الله

آه...

اگر سالک متحول و صاحب استقامت قوی و مراقبه دقیق، در راه جهاد اکبر و سیر و سلوک الی الله قدم بگذارد، البته راه برای او آسان، و حقایق آنسوئی برایش بزودی حاصل می شود. اما برای اغلب سالکان که از راه ماندگان و کم استقامتان و کم همتان اند و گردنه های سخت و تاریک و باریک در پیش دارند؛ چه دلنشین سروده است حکیم الهی قمشه ای:

راه، سخت و منزل، دور...                       شام، تار و مه، بی نور...

پای، خسته؛ دل، رنجور...                         رهبرا تو خود دانی...

و چه دلنشین سروده است آخوند محمد شیرازی، ملقب به حافظ :

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین حایل         کجا دانند حال ما، سبکباران ساحل ها...

و چه دلنشین سروده است عارف بالله علامه حسن زاده آملی:

صبا گو آن امیر کاروان را...                               مراعاتی کند این ناتوان را...

که ره دور است و تاریک است و باریک...             به دوشم میکشم بار گران را...

برای دریافت فایلی زیبا از استاد صمدی آملی که در آن همین اشعار علامه حسن زاده نیز بصورت مناجات خوانده می شود، اینجا را کلیک کنید. توصیه میکنم این فایل را تا آخر گوش دهید.

یا حق

غفلت...

بسم الله الرحمن الرحیم

آه...

الهی؛ دلمان را غبار غفلت گرفته؛ غفلت از معنویت، غفلت از اولیای الهی، غفلت از طعم حضور، غفلت از مراقبت، غفلت از محاسبه، غفلت از تو... که غفلت از تو عذابی جانکاه است...

پروردگارا؛ به حق صحف آسمانیت، به حق انبیائت، به حق اولیائت، به حق محمد و آل محمد، به حق علی و زهرا و حسن و حسین... ما را از غفلت نجات بده...

ما را ز ما بگیر و خودت را به ما بده...

در ادامه مطلب، ابیات و جملاتی مناسب با حال، گرد آمده است؛ امید آنکه جانهای خفته را بیدار کند...

 

خاطره ی تنها دیدار با علامه ی دهر، آیت الله حسن زاده آملی

بسم الله الرحمن الرحیم

صدای گام های علامه که داشت از پله ها پایین می آمد، به گوش می رسید.

ناگهان علامه ی دهر از خانه بیرون آمد... همان ابتدا نگاه به سمت راننده ماشین کرد و گفت: آقا جان این کلید من نیست، شما برداشتی؟ راننده هم جواب داد که نخیر همانجا داخل اتاق بود.

نگاهشان در نگاهم افتاد...

فرمود: سلام آقا جان؛ شما فرمایشی داشتید؟ به تک تک افراد حاضر این جمله را تکرار کرد: سلام آقا جان؛ شما فرمایشی داشتید... اضطراب ناشی از ابهت یک عارف کبیر، وجود مرا فرا گرفته بود و نمیدانستم چگونه سوالم را از ایشان بپرسم. یک آقایی هم کنار ما بود که از اول تا آخر گریه میکرد...

برای خواندن متن کامل خاطره، به ادامه مطلب بروید.

دل نوشته به مناسبت فرا رسیدن بهار

بسم الله الرحمن الرحیم 

یک سال دیگر بر "عمر زمین" افزوده شد و ما هنوز در همان کودکی باقی ماندیم! عمر ما در حقیقت همان تقرب و نزدیکی ما به خداست، و هر چه به خدا بیشتر تقرب داشته باشیم، به سن ما افزوده شده است. ولی ما عمر زمین را - که همان گردشش به دور خورشیدست- به خودمان منتسب میکنیم؛ هفتاد سال عمر کرده ایم ولی در حقیقت هنوز کودکی هستیم از نوع هفتاد ساله اش....