پاسخ آیت‌الله جوادی آملی به شبهات موجود پیرامون حجاب

هو

بسم الله الرحمن الرحیم

گوشه هایی از بیانات زیبای ایشان:

شبهه‏ ای که در ذهنیت بعضی افراد هست، این است که خیال می‏کنند حجاب برای زن محدودیت و حصاری است... راه حل این شبهه و تبیین حجاب در بینش قرآن کریم این است که زن باید کاملا درک کند که حجاب او تنها مربوط به خود او نیست تا بگوید من از حق خودم صرف‏نظر کردم... حجاب زن، حقی الهی است...

جامعه‏ای که قرآن در آن حاکم است، جامعه عاطفه است و سرش این است که نیمی از جامعه را معلمان عاطفه به عهده دارند و آن مادرها هستند. چه بخواهیم، چه نخواهیم، چه بدانیم و چه ندانیم اصول خانواده درس رافت و رقت می‏دهد و رافت و رقت در همه مسائل کارساز است...

قرآن کریم وقتی درباره حجاب سخن می‏گوید، می‏فرماید: حجاب عبارتست از احترام گزاردن و حرمت قائل شدن برای زن که نامحرمان او را از دید حیوانی ننگرند...

اگر کسی از تشخیص اصول ارزشی عاجز باشد، ممکن است ـ معاذالله ـ حجاب را یک بند بداند...

در پایان گرچه هنوز شبهاتی در مساله برابری زن و مرد قابل طرح است لیکن با توجه به اصول کلی یاد شده و آشنایی با خطوط اصیل نظام ارزشی در اسلام و تبیین محور سعادت و شقاوت، پاسخ آنها روشن خواهد بود...

برای خواندن متن کامل خبر به ادامه مطلب رجوع کنید:

استدلال آیت الله جوادی پیرامون تساوی حقیقت زن و مرد

بسم الله الرحمن الرحیم

اگر جسم نقشی در انسانیت انسان می داشت –به عنوان تمام ذات یا جزء ذات- ممکن بود سخن، از مذکر و مونث قابل طرح باشد، و باید بحث میشد که آیا، این دو صنف متساوی اند یا متفاوت؟ ولی اگر حقیقت هر کسی را روح او تشکیل داد –جسم او ابزاری بیش نبود، و این ابزار هم گاهی مذکر است و گاهی مونث- و روح نه مذکر است و نه مونث، قهرا بحث از تساوی زن و مرد یا تفاوت این دو صنف در مسائل مربوط به حقیقت انسان رخت بر می بندد، یعنی سالبه به انتفاء موضوع خواهد بود، نه به انتفاء محمول. و چون تساوی و تفاوت، عدم و ملکه هستند، نه سلب و ایجاب، اگر در یک موردی، سخن از تساوی به میان نیامد، سخن از تفاوت هم پیش نخواهد آمد.

آیت الله جوادی آملی، زن در آیینه جلال و جمال، ص 76-77.

یا حق