بسیاری از ما در زندگی خویش، دچار دلگرفتگی میشویم و به دنبال راهی برای رفع آن میگردیم. معمولا خیلی از افراد، برای رفع دلگرفتگی، به دنبال تفریح و پارک و صحبت کردن با دوستان و طنز و جوک و امثال آن میروند. احساس این افراد این است که بوسیله این اعمال، دلشان شاد شده و دلگرفتگی رفع می شود.
در حالیکه با نگاه دقیق تر باید دانست که بوسیله این اعمال، یک پرده دیگری جلوی دید او را می گیرد تا دلگرفتگی خود را نبیند؛ نه اینکه دلگرفتگی اش رفع شده باشد. نشانه اش هم آنکه وقتی دوباره از محیط پارک و تفریح و... جدا میشوند و تنها میمانند، همان دلگرفتگی بر می گردد!
اما طبق روایتی که از رسول اکرم صلی الله علیه و آله به ما رسیده است، ایشان هر گاه فضای دلشان گرفته و پوشانده میشد، استغفار میکردند و بدین وسیله غبار از جانشان رفع می نمودند.
در ادامه مطلب جذاب و کوتاهی از آیت الله جوادی آملی می آید که به این نکته ظریف اشاره دارند. لازم به ذکر است که این مطلب در کتاب "عمل عرفانی" که از جدیدترین کتب منتشره از آثار آیت الله جوادی است، میباشد. خواندن این کتاب را که با زبانی روان به دستورات عرفانی و سیر و سلوکی پرداخته اند، به دوستان مشتاق سلوک توصیه میکنم.
