همواره اهل استخاره باشیم؛ نه با قرآن بیرون بلکه با قرآن درون!

گوش شنوای مشترک همه مردم جهان «فألهمها فجورها وتقواها [خداوند به نفْس، خوبیها و بدیها را الهام کرد]» است؛ یعنی انسان، لوح نانوشته خلق نشده و خداوند در وجود او این حقیقت را به ودیعه نهاده است، در نتیجه:

اول باید بفهمیم صاحب خانه ای در درون خود داریم که «فألهمها فجورها وتقواها» است؛

دوم آنکه مهمانی دعوت کنیم که با صاحبخانه هماهنگ باشد، این که در این آیه مبارکه سه مرتبه «ها» تکرار میشود؛ یعنی ای انسان تو رها نیستی، همه هویت تو با این سه «ها» تامین می شود؛ «فألهمها»، «فجورها»، «وتقواها» لذا علمی بیاموزیم که با صاحبخانه هماهنگ باشد؛

سوم آنکه همواره اهل «استخاره» باشیم، نه با قرآن بیرون بلکه با قرآن درون! حضرت امیر(ع) که دنیا در چشم او کوچک است درباره یکی از یاران خود فرمود این شخص در چشم من بسیار بزرگ است، چون در کنار سایر فضائلی که دارد همواره با قرآن درونی خود استخاره میکند؛ یعنی همه کارهای خود را به صحیفه دل خود عرضه میکند، اگر مطابق هوا و هوس و فجور بود از آن پرهیز میکند و اگر مطابق تقوا بود به آن عمل میکند.

👤آیت الله جوادی آملی