تسبیح و حمد «رعد»

هو

و یُسَبِّحُ الرَّعدُ بِحَمدِه...
رعد و آذرخش، به همراه حمد و ستایشِ خداوند، تسبیح او می گوید... (کریمه ے 13 از سوره مبارکه رعد)

آرے؛ تمام موجودات و ذراتِ نظام بیکرانِ هستی، حیّ اند و هُشیار و تسبیح گوے حق...

گر تُرا از غیب چشمی باز شد؛
با تو ذرّاتِ جھان همراز شد...
نطق آب و نطق خاک و نطق گِل؛
هست محسوسِ حواسِ اهلِ دل...

وَ إِن مِن شَىْ‏ءٍ إِلّا یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَلَِکِنْ لاَتَفْقَهُونَ تَسْبِیحَهُمْ...
هرچه در جهان هستی به عنوان "شی‏ء" شناخته شده است، خدا را به همراه حمد، تسبیح و تنزیه می کند، ولی شما غافلان، تسبیح آنها را در نمی یابید... (کریمه ے 44 از سوره مبارکه اسراء)

جمله ے ذرّاتِ عالم در نهان؛
با تو می گویند روزان و شبان:
ما سمیعیم و بصیریم و هُشیم؛
با شما نامحرمان ما خامُشیم...

یا حق