بسم الله الرحمن الرحیم
یادش بخیر آن روزگارانی که نماز جمعه آیت الله جوادی برقرار بود و ما با شور و شوق در آن شرکت میکردیم؛ یاد باد آن روزگاران یاد باد...
از خصوصیات سخنان ایشان، علاوه بر نکات علمی ویژه و نورانیت خاص، تاثیر پذیری عاطفی مردم از سخنان ایشان بود، به گونه ای که بارها پیش می آمد که مخاطبان در درس تفسیر و درس اخلاق و نماز جمعه ایشان، از سخنان تاثیر گذار ایشان متاثر شده و صدای گریه بعضی در میان جمعیت بلند می شد.
از جمله خاطرات به یاد ماندنی، سخنان ایشان در نماز جمعه مورخ 1387/11/25 سه روز پس از راهپیمایی 22 بهمن بود که برای تشکر از حضور باشکوه مردم، با حالت بغض گلو برای مردم دعا می کردند و وقتی به نام حضرت زهرا (س) رسیدند چند ثانیه سکوت کردند تا جلوی گریه شان را بگیرند و همچنین در جملات اوّلی دعا برای مردم، کلامشان همراه با بغض مخصوص خودشان بود و یادم می آید که صدای گریه مردم از جای جای شبستان امام خمینی بلند بود (گرچه در فایل صوتی مشخص نیست).
و اینک صوت سخنان ایشان ارائه می شود:
