بسم الله الرحمن الرحیم
گاهی انسان خیال میکند که انجام عملی خاص، وظیفه اوست؛ مثلا خیال می کند که قبول فلان مسئولیت یا حتی به دنبال آن مسئولیت رفتن، وظیفه اوست. یا مثلا بعضی طلبه ها احساس میکنند که در سالهای اولیه طلبگی، به دنبال تبلیغ رفتن یا امام جماعت شدن، وظیفه آنهاست. یا مثالی دیگر اینکه بسیاری احساس میکنند وبلاگ نویسی و اظهار نظر در مسائل گوناگون دینی و اخلاقی و عرفانی، وظیفه آنهاست. بنظر میرسد در بسیاری موارد، حبّ شهرت طلبی و مقام طلبی، رهزن انسان شده و شیطان، انسان را توجیه میکند که الآن این کار وظیفه توست و انسان هم خیال میکند در انجام آن کار اخلاص دارد. ولی انسان باید در این قبیل مسائل، با خود خلوتی کند و دو سوال را از وجدان خود بپرسد تا انگیزه الهی را از انگیزه شیطانی و نفسانی باز شناسد؛
برای خواندن متن کامل، به ادامه مطلب مراجعه کنید.
