دو خاطره درباره احترام امام خمینی (ره) به مرحوم صدرالمتألهین (ره)
بسم الله الرحمن الرحیم
خاطره اول:
آقای منتظری در
خاطراتش میگوید: « یک
زمانی در تهران
به همراه مرحوم شهید مطهری رفته بودیم پای منبر آقای حاج شیخ محمود حلبی. ایشان
روی منبر به مرحوم صدرالمتألّهین توهین کرد. پس از منبر، ما با ایشان درگیر شدیم
که این چه تعبیرهایی است که میکنید؟ من یک بار خدمت
آقای خمینی بودم، به مناسبت گفتم: ملاصدرا، ایشان ناراحت شدند که چرا میگویید
ملاصدرا؟ گفتند: آیا شما به آیت الله آخوند
خراسانی (صاحب کفایه) میگویید ملّا کاظم؟! ما باید اسم بزرگان را با احترام ببریم«."
منبع: خاطرات منتظری و نقد آن، اسدالله بادامچیان، ص 213
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-
خاطره دوم:
به نوشتۀ یکى از مجله‌هاى معروف، یکى از اطرافیان امام خمینى دربارۀ اوضاع سال ۴٢ و قبل از آن، چنین گفته است: طلاّب قدرى از روز و شب را در بیرونى امام به بحث اختصاص داده بودند و گاهى از بعضى روحانیون انتقاد مى‌شد و از این هم ناراحت بودند که چرا امام؛ قدمى براى مرجعیت برنمى‌دارند؟ بلکه کناره‌گیرى هم مى‌کنند. یک روز مرحوم حاج آقا مصطفى، فرزند امام پیام آوردند که آقا فرمودند: «شنیده‌ام در اینجا برخى غیبت و اهانت به علما مى‌کنند، بنده راضى نیستم کسى در این خانه غیبت، یا به کسى اهانت کند.»
امام در مسجد سلماسى قم، عصرها درس اصول مى‌فرمودند، به ایشان اطّلاع داده بودند که در مجلس درس بعضى از محقّقین، نسبت به ملا صدرا اهانت شده؛ ایشان با حال عصبانیت و در مقام موعظه و نهى از جسارت کردن به بزرگان دین فرمودند: « و ما ادراک ما ملا صدرا؟ مسائلى که بو على از آنها عاجز مانده، ملا صدرا حل کرده چرا مواظب زبانمان نیستیم؟!»
منبع: سیمای فرزانگان، رضا مختاری، ص 252
یا حق
برای دریافت به لینک زیر بروید:
http://ghasedoon.blog.ir/post/64
یاعلی