پیام امام رضا علیه السلام پیرامون دوری از ستیزه جوئی و آزردن و بدخواهی بین به شیعیان
از جمله گناهان و رذائل اخلاقی که گاهی انسان در بعضی اجتماع های خانوادگی یا فامیلی و... آن را مشاهده میکند، مساله ستیزه جوئی و درافتادن نسبت به هم و آزردن دیگران و بدخواهی نسبت به یکدیگر و سخن گفتن و بگو مگو در امور بی اهمیت می باشد.
معین الضعفاء، امام رضا علیه السلام، در این پیام تکان دهنده که بوسیله حضرت عبدالعظیم به شیعیان رسیده است، میفرمایند که من عهد کرده ام هرکه چنین کند و یاری از یاران مرا به خشم آورد، از خدا بخواهم سخت ترین عذاب دنیوی و زیانکار شدن در آخرت را نصیب او کند!
و در ادامه نیز میفرمایند که خدا از همه بدکاران میگذرد، مگر کسی که دوستی از دوستان مرا بیازارد و یا حتی بدخواهی او را به دل بگیرد! یعنی حتی اگر فقط در دل نسبت به دیگران بدخواهی کنیم، خداوند هرگز از ما نمیگذرد مگر اینکه از این اندیشه بد و بدخواهی قلبی برگردیم و توبه کنیم. وظیفه ما شیعیانست که این پیام را مطالعه کنیم و در زندگی خویش بکار بندیم.
متن کامل فارسی و عربی این پیام ارزشمند:
«ای عبدالعظیم؛
از سوی من به یارانم سلام برسان و به ایشان بگو که شیطان را به خود راه ندهند، و به آنان فرمان ده به راستی در گفتار و ادای امانت، و آنها را فرمان ده در آنچه به کارشان نمی‌آید، خاموشی ورزند و ستیزه‌جویی کنار نهند و به یکدیگر روی آورند و به دیدار هم روند که موجب نزدیک شدن به من است، و به در افتادن با یکدیگر خود را مشغول نسازند که من با خود عهد کرده‌ام هر که چنین کند و یاری از یاران مرا به خشم آورد، از خدا بخواهم در دنیا سخت‌ترین عذاب را بدو رساند و در آخرت در شمار زیانکاران باشد؛
و ایشان را آگاه ساز که خداوند نیکوکار آنها را خواهد بخشید و از بدکارشان در خواهد گذشت، مگر کسی که به خدا شرک ورزیده؛ یا دوستی از دوستان مرا بیازارد؛ یا بدخواهی او به دل گیرد، که اگر چنین کند خداوند او را نبخشاید تا از این اندیشه بد باز گردد، اگر بازگشت (چه بهتر) و گرنه روح ایمان از دلش رخت بر بندد و از ولایت من بیرون رود و او را از ولایت ما بهره‌ای نخواهد بود و از این سرنوشت بد به خدا پناه می‌برم؛ اعوذ بالله من ذلک.
«یَا عَبْدَالْعَظِیمِ أَبْلِغْ عَنِّی أَوْلِیَائِیَ السَّلَامَ وَ قُلْ لَهُمْ أَنْ لَایَجْعَلُوا لِلشَّیْطَانِ عَلَى أَنْفُسِهِمْ سَبِیلًا وَ مُرْهُمْ بِالصِّدْقِ فِی الْحَدِیثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَه..ِ وَ مُرْهُمْ بِالسُّکُوتِ وَ تَرْکِ الْجِدَالِ فِیمَا لَایَعْنِیهِمْ وَ إِقْبَالِ بَعْضِهِمْ عَلَى بَعْضٍ وَ الْمُزَاوَره..ِ فَإِنَّ ذَلِکَ قُرْبَه..ٌ إِلَیَّ وَلَایَشْغَلُوا أَنْفُسَهُمْ بِتَمْزِیقِ بَعْضِهِمْ بَعْضاً فَإِنِّی آلَیْتُ عَلَى نَفْسِی أَنَّهُ مَنْ فَعَلَ ذَلِکَ وَ أسْخَطَ وَلِیّاً مِنْ أَوْلِیَائِی دَعَوْتُ اللهَ لِیُعَذِّبَهُ فِی الدُّنْیَا أَشَدَّ الْعَذَابِ وَ کَانَ فِی الْآخِرَه..ِ مِنَ الْخَاسِرِینَ وَ عَرِّفْهُمْ أَنَّ اللهَ قَدْ غَفَرَ لِمُحْسِنِهِمْ وَ تَجَاوَزَ عَنْ مُسِیئِهِمْ إِلَّا مَنْ أَشْرَکَ بِی أَوْ آذَى وَلِیّاً مِنْ أَوْلِیَائِی أَوْ أَضْمَرَ لَهُ سُوءاً فَإِنَّ اللهَ لَا یَغْفِرُ لَهُ حَتَّى یَرْجِعَ عَنْهُ فَإِنْ رَجَعَ عَنْهُ وَإِلَّا نُزِعَ رُوحُ الْإِیمَانِ عَنْ قَلْبِهِ وَ خَرَجَ عَنْ وَلَایَتِی وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ نُصِیبٌ فِی وَلَایَتِنَا وَ أَعُوذُ بِاللهِ مِنْ ذَلِکَ»
یا حق
در خدمتیم.
ما را از نظراتتان بی بهره مگذارید.